«تنها»،
«ماهی» که،
«شهادت» ندارد، «شعبان» است،
و،
«تنها»،
«ماهی» که،
«تولّد» ندارد «محرّم» است،
این،
یعنی،
«حسین»، محور «شادی و غم» است.
«تنها»،
«ماهی» که،
«شهادت» ندارد، «شعبان» است،
و،
«تنها»،
«ماهی» که،
«تولّد» ندارد «محرّم» است،
این،
یعنی،
«حسین»، محور «شادی و غم» است.
نویسنده: آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملكی تبریزی(رحمت الله علیه)
ماه شریف شعبان برای سالك الی الله بسیار با ارزش است.
یكی از شبهای قدر در این ماه می باشد و كسی در آن متولد شده كه خداوند بواسطه او وعده پیروزی به تمامی دوستان، پیامبران و بر گزیدگانش - از زمانی كه پدر ما حضرت آدم )علی نبینا و آله وعلیه السلام) در زمین ساكن شده - داده است. و وعده داده، بوسیله او بعد از پر شدن زمین از ظلم جور، آن را پر از قسط و عدل نماید.
از مقام آن همین بس كه ماه رسول خدا صلوات الله علیه بوده و حضرتش صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: “شعبان ماه من است، خداوند كسی را كه مرا در ماهم یاری كند، بیامرزد.”
یا امام زمان جانم فدایت
دعا پشت دعا
برای آمدنت
گناه پشت گناه برای نیامدنت
دل دلگیر میان این دو انتخاب
کدام آخر
آمدنت یا نیامدنت … ؟
آخرین نظرات